Aapjes kijken in Indonesië

Verslag week 7! Voor de trouwe oplettende lezers iets te laat, maar zoals al zo mooi geformuleerd, we zijn druk met vakantie houden :-)

We eindigden ons vorige verhaal in Hoi An. Op maandag doen we eigenlijk niks anders dan de vorige dag; aan het strand liggen en kleren passen. Einde dag is alles klaar en gaan we naar het postkantoor om alles te laten verschepen naar Nederland. Een leuke after-vakantie verrassing wordt dat!
De volgende dag vliegt Jules met zijn Miss Saigon naar Ho Chi Minh city. We hadden eigenlijk het plan om meer van het zuiden te zien, maar Hoi An was zo relaxt dat we hier langer zijn gebleven. Daardoor hebben we nog 1 middag en nacht in de oorspronkeliijke zuidlijke hoofdstad. Maar goed ook, want onze hotelkamer is een typische 'Tom&Mijke' kamer. Ze zijn het hotel aan het renoveren, dus een continue geluid van klopboren... We gebruiken de middag om een bezoek te brengen aan het War Remnants museum. We hopen wat te leren over de Vietnam oorlog, maar leren vooral over wie er met Vietnam tegen de VS is. De propaganda is niet van de lucht! Maar het was best interessant. Lekker gemaakt door de familie Lonink gaan we 's Avonds vervolgens sushi eten. Hmmm!
Woensdag 18 juni vervolgen we onze reis richting Indonesië en deze gaat onze reisblog in als uber pech-dag. Het begint er al mee dat we in een verkeerde taxi stappen, eentje die ons het 6-dubbele wil vragen van het normale tarief richting vliegveld. Hier waren we de vorige dag ook vandaan gekomen, dus we weten wat het zou moeten kosten. Overstappen dus maar. Na een korte vlucht met vertraging komen we rond 18:00uur aan in Jakarta. Soepel, want dat betekend nog 5uur voor de wedstrijd Aus-Ned begint. Deze zouden we samen gaan kijken met Robin, een studentenverenigingsgenootje van Clenda die in Jakarta woont. Waar we geen rekening mee hadden gehouden was het enorme verkeer in Jakarta, helemaal om 18:00uur. Om 21:30uur (!!) komen we uiteindelijk aan bij onze geboekte acco. Die we dus niet geboekt hadden en ze hadden geen kamer meer over. We zijn moe en we hebben honger en dat is voor ons beiden geen goede combinatie. Maar gelukkig is de dame van de acco heel, heel erg aardig. We krijgen te drinken en ze laat een nasi goreng voor ons maken. Vervolgens helpt ze ons om een nieuwe acco te vinden waar ze ons heen brengt met haar eigen auto. Fantastisch, toch?! We zijn wel echt helemaal kapot, dus kijken we de wedstrijd op de hotelkamer met een paar blikjes bier. Had ook wel wat.
De volgende dag willen we een treinkaartje kopen richting oost Java. Na een taxirit van een uur komen we aan bij het treinstation, waar alles de volgende 5dagen vol zit. We lopen vervolgens nog een uur (in smog en crazy traffic) rond om te zoeken naar een boekingsbureautje voor bus/trein, wat we uiteindelijk niet vinden. We geven het op en gaan terug naar de acco, waar navigator Clenda haar skills in de strijd gooit en het reisschema shuffelt tot iets beter. Exit busy Jakarta, hallo frisse lucht in borneo. De volgende dag kunnen we al wegvliegen, maar niet voordat we nog borrelen met Robin, ons lichtpuntje in de Jakarta! Jules had een kater, dus dat gaf wel aan hoe gezellig het was. Robin bedankt!!
Vrijdag vliegen we dus naar Kalimantan, de Indonesische kant van Borneo. Helaas was ons beoogde guesthouse afgebrand maar we hadden snel iets anders gevonden. De eigenaar van het hotel vroeg of we mee wilden gaan naar een lokale bruiloft. Dat sloegen wij niet af. Na onszelf gefatsoeneerd te hebben op naar het feest. Wij waren DE attractie op de bruiloft en we zijn met alle gasten op de foto geweest. Uiteindelijk konden we het niet afslaan nog even de dansvloer op te gaan. Al met al een erg leuke ervaring. De volgende ochtend zijn we nog naar een feest geweest ter ere van de besnijdenis van een jongen uit het dorp. De opzet was hetzelfde als de bruiloft met wederom heerlijk eten en zangeressen die ingehuurd waren. Het enige verschil was dat de jongen er uitzag alsof hij veel pijn had (begrijpelijk natuurlijk). Toen op naar de jungle per boot (klotuk). We kwamen direct een dolfijn tegen dus dat begon goed. We zaten op een boot met twee bemanningsleden, een gids en een kok, en dat allemaal voor ons. Ons bed was opgemaakt op het dek met een muskietennet. Een geweldige setting dus.
Er leven meer dan 6000 orang-oetangs op Borneo. Een klein deel is terug uitgezet in het wild na gevangenschap. Deze orangs worden dagelijks bijgevoerd met bananen en melk, eigenlijk meer voor de toeristen, want ze zouden ook zelf kunnen overleven. Gezien de hoeveelheid die ze krijgen, moet dat ook wel! We zijn naar drie verschillende feeding stations geweest, wat een feest was dat. Van alle kanten komen de orangs uit de jungle. Veel met kleine orangetjes! Het meest imposant zijn de alpha mannetjes, massive! Prachtig om dat alles op enkele meters afstand te zien. Naast Orang Oetangs leven er nog veel meer dieren in het Tanjung Puting national park. Naast de Orangs zijn de neusapen een leuke traktatie. Die zitten gewoon in de boom naast onze boot waar we aanmeren voor de nacht. Vooral het alphamannetje heeft een interessante neus. Waar het op lijkt, laten we aan jullie eigen beleving... Verder zien we nog drie andere aapsoorten en verschillende tropische vogels. We denken ook een krokodil (niet zwemmen in de rivier!) gezien te hebben, maar het was erg donker, dus 100% zeker zijn we niet. Op de tweede avond maken we een nachtwandeling door de jungle. Hier zien we tarantula nesten gewoon langs de zijkant van ons looppad. Een stukje verderop komen we een afgezet stuk tegen. Hier is een paar dagen geleden een tijger gezien, dus daar zijn ze nu aan het filmen in de hoop dat die terugkomt. Goed... Gelukkig ligt onze boot wèl 100m verderop, fingers crossed dat ze op afstand blijven. Al met al een hele ervaring!
Na 3 dagen is het helaas tijd om afscheid te nemen en vliegen we terug naar Surabaya, Java. We dachten iets meer rust, maar met 1,6 miljoen inwoners toch ook een redelijke stad. Na wat gezoek (flash-backs naar Jakarta) vinden we een prima lokatie voor de wedstrijd Ned-Chi met biertjes en aardappelkroketjes.
Vandaag slapen we uit en verkennen we de stad. Hèt ding dat de jeugd hier doet is hangen in het winkelcentrum. Dat doen wij dus ook maar. Ze hebben een zeer impressive foodcourt. Een hele verdieping met allerlei restaurants en foodstalls. 's Middags bezoeken we House of Sampoera, waar de beroemde kretek sigaretten worden gemaakt. Het gebouw is Nederlandse bouwstijl. Erg leuk om te zien! 's Avonds gaan we naar de bioscoop, even wat heel anders.

Morgen vertrekken we met de trein naar Yogjakarta, de backpackersstad van Java. We zijn benieuwd!!

Ps. We hebben erg gelachen om de jungle-outfits van de gemiddeld iets oudere-veel geld verdienende reisgenoten in de jungle. Afritsbroeken, zweetafwerende shirts, petjes met flapjes en gloednieuwe schoenen vs korte broek, t-shirt, zonnebril en havianas
Ps 2. Clenda viel bijna in slaap tijdens de wedstrijd Ned-Chili middenin de bar... Geeft zelf de schuld aan het rookhol waar we in beland waren.
Ps 3. Jules heeft niks van de boot laten vallen deze keer! Clenda wel, een plastic flesje. (Ohhh!!)
Ps 4. Het eten is fabuleus in Indonesië.
Ps 5. We hebben de hele reis niet zo weinig alcohol gedronken als hier. Indonesie is grotendeels Islamitisch dus bars etc. zijn schaars. Jules zegt zelf dat het hebben van een kater hieraan lag. Na 1 dag Jakarta...
Ps 6. Geheel toevallig (of niet?) zien we tot 3x toe de apen seks hebben recht voor onze neus, inclusief enorm kabaal.
Ps 7. Overige standen zijn gelijk gebleven behalve de bruinheidsstand.